MY - KALISZ POMORSKI - OKOLICE - ŚWIAT
Pejzaż z wiatrakami

     Przy okazji konkursu na nazwę nowego osiedla, ciągnącego się od ul. Toruńskiej do ul. Półwiejskiej nad jeziorem Bobrowo Małe, warto przypomnieć, iż niegdyś stały tam dwa wiatraki. Były to zatem istne „wichrowe wzgórza”. Widać je doskonale na tej pocztówce z końca XIX wieku. Wiatrak z prawej strony widokówki zbudowano tuż po roku 1824.  A ten mniejszy, z lewej strony, powstał nieco później. 


     Wiemy o tym z zachowanych, starych dokumentów, fotografii oraz map. Przykładowo, prezentowane tu ogłoszenie drawskiego Landrata (starosty) z 3 listopada 1824 roku, wszem i wobec oznajmia, iż młynarz z Callies -  Ferdynand Schramm zamierza zbudować wiatrak na wzgórzu między drogą do Białego Zdroju (dziś ul. Bydgoską, zwaną dawniej Wiśniową Drogą), a drogą nad Bobrowem Małym (dziś ul. Mickiewicza). I tam też go wkrótce postawił.


     Pod koniec wieku XIX, jak wynika z prezentowanej obok pocztówki, wiatrak Schramma  należał już do młynarza Augusta Pinnowa, mieszkającego w wybudowanym poniżej domu. Istnieje on do dziś na skrzyżowaniu ul. Mickiewicza z ul. Półwiejską (pierwszy budynek po prawej stronie). Natomiast wiatrak rozebrano w latach 20. XX wieku.


     Drugi wiatrak (postawiony później i wcześniej rozebrany) należał do młynarza Theodora Blessina, konkurenta Pinnowa. Blessin zrezygnował bowiem z siły wiatru na rzecz prądu elektrycznego. I kiedy tylko doprowadzono go do Kalisza Pomorskiego po uruchomieniu elektrowni na Drawie w Borowie (rok 1917), zlikwidował swój wiatrak budując zachowany do dziś młyn przy ul. Toruńskiej (zdjęcie) z napędem elektrycznym.


     Popatrzmy teraz na współczesną panoramę „wichrowego wzgórza” z leżącym na nim nowym osiedlem (w konkursie zwyciężyła nazwa Wiśniowe, od Drogi Wiśniowej i ul. Wiśniowej, która je przecina). Osoby zainteresowane dokładniejszym opisem kaliskich wiatraków (w mieście były trzy) oraz tych w najbliższych okolicach (cztery), odsyłam do opracowania „Za siedmioma wiatrakami”, zamieszczonego na portalu wielopokoleniowym Liceum (zakładka „Spacery w czasie”).

Bogumił Kurylczyk