Pierwsza legenda opowiada o rycerzu von Guentersberg (właścicielu kaliskich dóbr), który nie płacił swojemu panu (margrabiemu brandenburskiemu) należnych mu podatków. Kolejną postacią jest krnąbrny pasterz, przez przypadek mianowany rycerzem, któremu brakowało dobrych manier i przez to obrażał sąsiadów. Pojawiają się również zazdrośni tkacze z Drawska i Złocieńca, którzy próbowali naostrzyć swoje nożyce na kaliskim Kamieniu Szlifierskim. Bo dawniej, właśnie rzemieślnicy z tego miasta wytwarzali najlepsze na Pomorzu sukno.

            Każdy z tych bohaterów za swoje niecne zachowanie dostał nauczkę, czego symbolem było nadanie mu ogłady poprzez oszlifowanie na „Schleifsteinie”. Znak tej przemiany charakterów stanowiła biała materia, która spowiła nie tylko scenę i aktorów...  Ale o tym mówiła druga część spektaklu, ukazująca metaforycznie zwycięstwo dobra nad złem. „Dobro” spłynęło ze sceny i stopniowo opanowywało widownię.

            Przesłanie całego spektaklu (wystawionego 27 listopada 2012 r.) było proste: zmieniać na lepsze powinniśmy się wszyscy.